dimarts, 29 de març del 2011

Dos Textos

Text 1 :
Sóc gros.
Sóc gros . Es penses que no ho sé ? No s'equivoquin amb mi. Sé que sóc gros. No una mica gran o una mica arrodonit però molt bon noi, ni normaleta tirant a grosser, ni gens guapo però téun no sé què , no. Sóc gros i punt. Espantosament, fastigosament obès. M'han mirat bé ? Fixin-se , no deviïn la mirada guadeixin de la contemplació de la meva massa calorica en tota la seva esplendor. No seran pas els primers que ho faran, ja hi estic acostumad . Comentin el meu aspecte, descrigui-me en veu alta, parlin de la meva immens forme amb els amics, facin-me servir per demostrar-se que interessants i que ben plantats i que ben parits que ben fotuts que estan vostès . Es pensen que sóc un paranoic ? Això és que encara no m'han mirat bé.



Text 2 :
Creus que sóc lletja !?
Per què creus que sóc lletja ? Crec que no ho sóc tant ! No crec que el meu aspecte sigui pitjor que el dels altres. Jo sé que no sóc molt guapa, però tampoc no sóc tan lletja. Sóc poc agraciada però molt bona noia.
Per què em mireu així, es que em sento molt malament, sóc molt tímida. No són pas els primers que ho fan però, no aconsegueixo acostumar-m'hi. No estic d'acord amb vosaltres. Quan em miro al mirall , no crec que jo sigui tan lletja i vasaltres creieu que seu  tan fantàstics !? Els meus éssers estimats mai no m'han dit que sóc lletja. El físic de cada persona és individual i si no tinc un aspecte tan bonic i tan perfecte com el dels altres, això no vol dir que sigui una mala persona.


Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada